Voorbereidingen "Aan Uw Vel!" in een oud Kartuizerklooster te Zelem

De voorbereidingen worden voor wat betreft de bewuste "20 minuten scene" voor Voorburg afgesloten in de vorm van 3 repetities in het Sint-Jansbergklooster te Zelem op 2, 7 en 8 oktober omstreeks 20.00 uur. Deze zijn enkel toegankelijk na afspraak.


Met dank aan Vader Lucas
abt van de Orde der Kartuizers te Zelem

Garfield DVD in Studio www.temple.be

Als je nog kleine kinderen hebt moet je af en toe eens naar de bioscoop of naar de videotheek - Waarom heet dat nog altijd zo? Je vindt daar geen video's meer? - om een tekenfilmpje te bekijken. In de nieuwe professionele tekenfilm van GARFIELD ga je in de nederlandstalige versie behalve een hele resem bekende stemmen van vlaamse topacteurs ook de stem van "den dezen" herkennen en wel in de gedaante van verschillende figuurtjes. Je moet wel goed letten op de stemverbuigingen om ze te herkennen. Echte kenners twijfelen echter niet en duiden ze gewoon meteen aan. Bijvoorbeeld de blaaskaak-verkoper is erg herkenbaar. De opnames gebeurden in de gerenomeerde en fantastische opnamestudio's van TEMPLE OF TUNE ( www.temple.be ) van Fredo Gevaert in Kuurne (West-Vlaanderen). Met groten dank aan Jorka Decroubele. Ga kijken!

Schuiten :"Madame Fluit kleedt hem uit."

Omnis Incommoditas Sua Fert Commoda Secum

Johan Cruyff

met dank aan Yvonne S.

Programma Cameretten selectie Theater De Tobbe in Voorburg (NL)

Dit is het programma van 12 oktober 2007 te Voorburg :

- Gust Nulens met "Aan uw vel!"
- Hans Mortelmans & Groep met "Wielen"
- Pia Naber met "?"
- Renie met "Het leven is zo gek nog niet."
- Sebastiaan Van Beek met "Schoon genoeg"

Over enkele dagen krijg je druppelsgewijs informatie op deze blog over wat deze mensen zoal bezig houdt.

Tot dan. G.

Martin Bosmans heeft ons verlaten.

Collega Martin Bosmans stierf op 1 september.

We leerden elkaar kennen in het "Living History"-team te Bokrijk. Hij schitterde nog toen hij op 21 juli 1906 een medaille kreeg van Koning Leopold II op de viering van de Nationale Feestdag te Bokrijk.

Martin wist dat het niet zo goed met hem ging maar hij was heel positief ingesteld. "Hoop is de kracht van de toekomst.", zei hij soms. Dag Martin.

Te Nieuwpoort Jachthaven

De politie is uw vriend.



Deze agent heb je beter niet in je dorp of stad.



Deze vriendelijke wetsdienaar is in de streek gekend als Baziel Depaepe en bewaakt de jachthaven te Nieuwpoort. Hij slaagde erin om honderden inbraken niet te zien. Zo stimuleerde hij onderandere ook autodieven door hen te laten rijden met het gestolen voertuig. Ze moesten hem wel plechtig beloven dat het echt hun eigen auto was.
Hij vindt zijn eigen GSM-toestel terug op de dief en laat hem gaan als de dief hem zegt dat hij het toestel op straat zag liggen en dat hij net op weg was naar het politiekantoor. De dief dacht dat de politie wel zou kunnen achterhalen van wie dat toestel eigenlijk is.
Hier kan je zien hoe die eerlijke vinder er uitzag op het ogenblik dat agent Depaepe hem ontmoette.

Hieperdepiep... Chris Rosiers wordt 50 jaar.

Als het jeukt, dan moet je krabben. Ik kan het niet laten om mijn heerlijke collega acteur, mijn wereldkampioen grappen maken, maar vooral mijn goedste vriend en inspirator Chris ook hier speciaal in de bloemetjes te zetten.

Gelukkige verjaardag mijne dikke makker!

Het schijnt als een mens 50 jaar oud wordt dat je dan heel plotseling en vanzelf een heel lange baard gaat krijgen en ik heb horen zeggen dat als ge honderd jaar moppen tapt, dat ge dan heel oud kunt worden.

Over een paar jaar gaat het dus zo ver zijn.

Ik wens je nog heel veel gebulderlach toe voor de volgende vijftig jaar. Ik hoop dat ik daar dan zoveel mogelijk zal bij zijn. Ik hoop ook, samen met de rest hier, dat Mieke en zijn meiden hem blijven soigneren zoals ze dat al deden. Proficiat Chris.

( Bij VLAAMSE FILMKES kan je een leuk verjaardagsliedje voor Chris bekijken en beluisteren )

Selectie Camerettenfestival op 12 oktober 2007

Vandaag kreeg ik per mail de locatie, de datum en het tijdstip toegezonden dat men van me verwacht dat ik voor Cameretten een fragment uit "Aan uw vel!" zal spelen. Als je zin hebt kan je reserveren via de website van "de Tobbe" aan het Burgemeester Feithplein 95 te Voorburg Nederland : www.detobbe.nl . Telefoneren kan op het nummer 00 31 070-3871168.

Om 17.15 uur ben ik als laatste van de vier kandidaten aan de beurt om een technische doorloop te houden van de voorstelling die in deze fase maximum 20 minuten mag bedragen. Onze vrienden die vorige maand de open repetitie in Diepenbeek hebben bijgewoond weten wat dat betekent : er moeten nog 10 minuten van het toen 30 minuten durende fragment afgeknabbeld worden EN het verhaal moet nog overeind blijven. We vinden wel een oplossing.

De voorstelling start omstreeks 20.30 uur en de tickets kosten 10 € per persoon. Behalve mezelf ( met "Aan uw vel!" ) zullen die dag ook nog Sebastiaan van Beek ( met "Schoon genoeg" ), Renie ( met "Het leven is zo gek nog niet" ) en Hans Mortelmans & Groep ( met "Wielen" ) in een, nog te bepalen, volgorde aantreden. Ook mijn goede collega Frank Tierens doet mee ( op een andere selectiedag ). Ik ben benieuwd of hij zijn tekst nu zal kennen.

Uiteraard zullen we nogmaals een open repetitie organiseren alvorens naar Voorburg af te reizen. Kruis je vingers, brandt een kaars, bidt bij het Heilig Paterke van Hasselt, doe wat je kan. Ik ben ervan overtuigd dat alle grote en kleine beetjes zullen helpen om een jongensdroom in vervulling te helpen gaan. Als je hier af en toe eens komt lezen krijg je vanzelf de datum van deze repetitie mee.

Tot tot !

Gust

De Witte Pater terug in zijn geboortedorp.

Vandaag komt pater Anselmus terug naar het dorp. Iedereen wacht op zijn komst. Anselmus komt met den ijzeren weg van Antwerpen waar hij de Copacabanaboot ontscheept is. Afrika is ver.


Hij komt het zilverpapier ophalen dat de kinderen bij de zuster gespaard hebben in hun schooltje. Mijnheer pastoor heeft beslist van een wedstrijd koeschijten te organiseren.



De opbrengst is voor Anselmus die er een stenen kerk mee zal bouwen in het verre Congo alwaar hij het Ware Geloof verkondigt.

Ondertussen rust boer Nand wat uit en doet de champetter zijn ronde. Iedereen is nerveus en benieuwd naar de verhalen uit Afrika die Anselmus, zoon van die van den Hosterd, in zijn koffertje heeft meegebracht.


Hou je geldbeugel maar klaar want hij komt gegarandeerd ook bij jou op het erf om financiële steun vragen. De pastoor zegt dat het je Christelijke plicht is om de missiepaters te helpen om hun roeping te helpen volbrengen in de missies. Zondag komt André (socialist) op bezoek in het dorp. Hij is het totaal oneens met de pastoor en daagt hem uit om de echte naastenliefde, de solidariteit onder de arbeiders, te ondersteunen in plaats van de rijke paters in Afrika. Terwijl zij het schoon weer trotseren lijden de stakers honger aan de poorten van de fabrieken der kapitalisten. Komt dat zien!

Een verhaal uit de reeks verhalen te Bokrijk in Genk. Tot straks!

Gust

De fotomeneer

Zo. Ik ben er bijna zeker van dat hij zal opkijken van het feit dat zijn foto hier staat. Ik moet dit even doen want dit is iemand die voortdurend met een goedkeurende kennersblik door glas naar de wereld kijkt. Wie bijvoorbeeld in Bokrijk werkt, kent hem. Ik bedoel uiteraard niet de vensters die hij over zijn neus heeft geschoven maar de lens van zijn onafscheidelijk fototoestel. Omdat hij zomaar foto's van mij op zijn blog durft te zetten zet ik er ook één van hem op de mijne. Ik moet eerlijk bekennen dat ik Alex' werk wel goed vind. Je moet zelf maar eens een kijkje nemen op zijn blog. Prima Alex en tot binnenkort! : http://alexhoremans.blogspot.com/

Jodelahitiee Jodelahitaa !

Gegroet lieve lezers. We zijn terug. Op weg naar het zuidelijk gelegen Italië zijn we achter de Brennerpas blijven hangen in het Italiaanse Zuid-Tirol. Behalve mijn favoriete muziek en kleding kan je er onwaarschijnlijk genieten van eindeloze Dolomietenbergen, rivieren, weilanden, bossen, bier en grappa. Alles wat een mens nodig heeft om wat te bekomen van een ontzettend druk jaar. Maar zoals dat zo vaak het geval is: mooie liedjes duren niet lang. We zijn weer in het land voor andere liedjes die ook heel mooi zijn. Ik heb Anna-Lisa vorig jaar beter leren zwemmen en dit jaar leerde ik haar om een muntstuk op te duiken uit het diepe zwembad. Beetje bij beetje kreeg ze meer zelfvertrouwen en voor je het goed door had, had ze plots, het naar de diepte afgedaalde muntstuk weer opgedoken. Ze zwemt als een visje, een mooi, sierlijk visje. Ik niet, ik zwem als een walvis: alle kiewen open als hij terug boven water komt en telkens weer blij zijn dat hij uberhaupt boven water geraakt met zijn huidige gewicht. Van het zwemmen krijg je een enorme drang om te eten. Plankton eten is niets voor mij. Zeker niet als je elke dag de heerlijkste varianten van mama's pasta's uit die Noorditaliaanse keukens voor je neus krijgt gezet. Het is stilletjes tijd om de teksten weer naar boven te halen. Ik zou ze graag wat "verhollandsen". Als ik ze in de huidige vorm in Nederland zou gaan spelen zijn de mensen halfweg de voorstelling hun woordenboek Vlaams-Nederlands gaan halen. Nog een paar avonden schrijven en dan weer de beuk erin. Kootsj Wannes is de zestiende terug en dan spreken we rond die tijd af welke kant het uitgaat met de voorstelling. Vandaag zag en hoorde ik trouwens een heel goeie eerste singel van zijn zoon. Heel goed gezongen en een prima tekst. Hou je vast lage landen, er komt een nieuwe muzikale storm uit Vlaanderen aanwaaien die beslist tot in Nederland te voelen zal zijn.

Tot binnenkort... en allemaal een vinnetje van,

de walvis

Een zieke Laurens wordt opgemonterd.

Hij is nog maar pas verjaard en ligt al een paar dagen tegen de vlakte. Zo slap als een vod zegt maar. Een barstende hoofdpijn ( Neen dat heeft niets te maken met die blonde pruik ) op de dag van zijn verjaardag. De volgende dag kwam de taart weer tevoorschijn langs de plaats waar ze naar binnen ging. Ik probeer het hier een beetje proper te houden. Met vier liter kots is hier niemand gediend. Gelukkig krijgt hij tegenwoordig elke dag van zijn achterwaardse waterigheid tegen de avond het bezoek van zijn schoon madam. Anke is zich al aan het oefenen voor het hoofdstuk "ziekte" van een eventuele toekomstige belofte aan hem. Ze beurt hem op. Hij wordt er ziender ogen beter van. Gelukkig. Hij miste zijn eerste training van het nieuwe seizoen. Dat steekt een beetje, ik weet dat. Beterschap gewenst van iedereen hier. Anna-Lisa doet ook haar best om haar broerke wat op te vrolijken. Ze verheugt zich nu al op een vakantie in Italie en vooral op de aandacht die ze daar zal krijgen na een jaar van te weinig van dat.

Het is een appelke dat niet zo ver van de ouderlijke boom aan het vallen is. De comédiènne. Ze groeit enorm in haar acteerprestaties. Ze geniet er ook geweldig van als ze merkt dat de anderen hartelijk kunnen lachen om haar fratsen. Blijkbaar wordt er ook iets definitiefs via de genen doorgegeven. Het is waar. Ik kijk uit naar die vakantie. Ik vind dat we ze echt verdiend hebben. Altijd maar werken om jezelf in stand te houden breekt de stand af als je niet op tijd rust. Geeeeeeuuuw. Een goede nacht en tot morgen of zo.


Gust

Gelukkige verjaardag Laurens !

Vandaag wordt onze Laurens 20 jaar. Hij heeft er dus al een hele loopbaan opzitten. Behalve het feit dat hij er meer dan behoorlijk uitziet is hij een heel sportieve twen met bovendien heel wat materie onder zijn dakpannen. Hij studeert voor leraar Nederlands, Engels en Godsdienst op de campus te Diepenbeek en zal het volgende voetbalseizoen voetballen voor SK Rooierheide. Een dikke proficiat Laurens van iedereen hier. Als je hem vandaag wilt gelukwensen doe je dat best via zijn mailadres op : laurens_gregoor@hotmail.com .

Lusten ze nog Belgen in Nederland?

Ik bedoel hiermee of men in Nederland medelijden zal hebben met verlegen jonge mannen met pretentie? NEEN is het antwoord. De laatste jaren werden zowel Antwerpen als Gent en Kortrijk platgewalst door stand-up artiesten uit het vlaamse land. Verschillende scholen en verschillende stijlen worden herkenbaar in de klonen die ze voortbrengen. Iedere geslaagde stand-upper met een televisie- of wedstrijdreputatie kloont zichzelf bij andere moppentappers. De doelstelling is telkens : hoe kan je zo veel mogelijk grappen lanceren in een zo kort mogelijke tijd. Je krijgt dan een soort olympische discipline waarbij sommigen hunnen asem kwijtraken. En niet alleen hunnen asem. Stand-up is te moeilijk voor mij. Je zal me dus nooit in een café kunnen betrappen waar lallende reupselaars je met bier overgieten als je hen niet aan het lachen kan brengen. Een tijdje geleden zag ik in de Vijverstraat in Hasselt hoe erg je op je bakkes kan flikkeren als je echt niets te vertellen hebt maar heel graag een erotiserende micro in je handen knuffelt. Ik zag er Stijn aan het werk. Dat is pas een echte vakman. Hij kende zijn tekst. Gunther kon ik ook smaken met zijn "best of". Voor mij mag het iets meer zijn. Nederland zit misschien niet echt op een 43-jarige oude Belgische knuppel, die bijna al zijn zaad heeft verschoten, te wachten. Toch heb ik aan dat praatland ook fijne herinneringen. Die zijn voor een andere keer. Cameretten ( http://www.cameretten.nl/ ) lijkt me een fijne uitdaging voor het najaar. Eerst nog wat jodelen in Tirool. Als coach Wannes dan terug is, komt het vervolg eraan. Volg hier wat er gebeurt. Ik hou jullie op de hoogte. Groetjes.

Gust

Elke dag wat anders

Het geeft een mens een ongelooflijk goed gevoel als je publiek lacht met je flauwe kul.

Humor redt de wereld !

Open repetitie "Aan uw vel!" in de Cultuurzaal Varkensmarkt te Diepenbeek

Toch nog even hier zeggen dat ik iedereen die de moeite nam om naar de open repetitie te komen kijken heel erg wil bedanken. Achteraf is gebleken dat ze een onwaarschijnlijk grote steun waren voor wat er zich de volgende dag zou afspelen (zie Coming Comedy ). Grapje.

Ik bedank ze hier persoonlijk : Bedankt Guido, Odette, Paul, Magda en een lieve vriendin, Frank en zijn lieve madam, Edgard, Bernarda, Chris, Dimitri en zijne kameraad, Frans en zijn lieve madam, Bea en haar lieve man, Jos die ondanks zijn huwelijksverjaardag toch kwam.

Een speciaal dankjewelletje voor onze Laurens en zijn Anke, onze Anna-Lisa en uiteraard de rotse in de branding Colette.

Chris extra veel bedankt voor je goede raad, je schone voorbeeld en je fantastische vriendschap.

Wannes ook heel erg bedankt voor je kunde maar vooral voor je geduld.

Ook iedereen bedankt die me liet weten dat hij of zij er niet kon zijn. Bij de volgende gelegenheid is iedereen weer van harte welkom op de open repetitie. Dat zal dan wel ergens in november zijn vermoed ik.

Dank aan de toneelvereniging Klimop voor hun fijne medewerking.

http://www.klimop-diepenbeek.be/

De open repetitie werd een heel gezellige minivoorstelling waarbij bleek dat er bij een volgende gelegenheid dient geschaaft te worden aan een aantal technieken. Je begrijpt dat ik hier niet uit de doeken doe waar ik het precies over heb. Denken jullie maar gewoon dat het zo hoort. Achteraf nog veel nabespreking in de zaal met leuke en belangrijke opmerkingen naar de voorstelling toe. Heel positief gebeuren en het geeft een mens energie. De volgende dag werden meteen een aantal belangrijke opmerkingen van jullie in de praktijk omgezet. Bedankt en tot binnenkort ergens. Al eens in Bokrijk geweest? 't Is daar af en toe de moeite. Groetjes.

Gust

Coming Comedy op 14 juli 2007

Ik heb vorige zaterdag meegedaan aan de erg komieke komiekenwedstrijd "Coming Comedy" op de Gentse Feesten. Heel gemoedelijke bedoening daar. Gratis inkom en elke bezoeker die voor 16 uur (aanvangsuur van de wedstrijd) het terrein betrad mocht jurylid zijn als hij bleef tot het einde van de eerste ronde. Als hij de wedstrijdruimte verliet moest hij de jurykaart niet teruggeven. Over het algemeen werden die dus op de tafels achtergelaten.

Een openluchtgebeuren met fasciliteiten voor kinderen. Nu, ik hou verschrikkelijk veel van kinderen, vooral van de mijne. Die zijn opgevoed in het theater en ze weten dat je soms even moet zwijgen. Op zo'n 8,5 meter van het veel te lage podium was er een pracht van een speeltuin aangebouwd waarin tientallen juryleden met een tutter uitbundig vierden dat ze de deelnemers van de eerste ronde mochten storen.

Een dikke proficiat aan Sacha en aan Laurent die de ergste storm dienden te trotseren. Ik mocht met een fragment uit "Aan uw vel!" als derde de ring in. Met mijn 1 meter 93 bevond ik mij voornamelijk achter de podiumspots die nog een keer aan het veel te lage dak waren bevestigd, waardoor mijn mimiek zo goed als zinloos werd en ik beter mijn buiksprekeract uitgeprobeerd had.

Toch heb ik me er goed geamuseerd. Ik was heel gelukkig dat ik er een paar mensen tegen het lijf liep die voor mij geen vreemden waren. Guido Vanderauwera met zijn lieve partner Ilse en ook Stef Vanpoucke waren getuige van het gebeuren. Stef maar heel even de tijd want die had zelf een aantal events draaien op de Feesten.

Op het einde van de eerste ronde in deze wedstrijd mochten alle juryleden en dus ook hun kinderen die massaal in van die kinderwagentjes werden aangevoerd, hun geldige jurykaarten die ze op de tafels vonden van de mensen die al weg waren, aan de artiest afgeven waarvan zij vonden dat hij door mocht naar de finale.

Frank Tierens, de sympathieke ket in de rol van de solliciterende Marcel Dewit, mocht met de kaarten die achtergelaten werden, winnen.

Frank won verdiend, daar niet van, want hij las de tekst af van zijn meegebrachte papier en kon hem dus goed onthouden. Zijn grappen werden wel degelijk gesmaakt. Ook door mij.

Ik ben content dat ik de scene eens heb kunnen uitproberen voor een publiek. De presentator was een kenner en meldde aan de microfoon terwijl iedereen het kon horen dat mijn prestatie zeer sterk zou zijn geweest. Ook een nederlandse jonge man kwam me spreken toen ik op zoek naar ander speeksel aan de toog terecht kwam. "Jij bent gedverdemme echt wel goed jongen.", kwam hij zeggen toen hij zag dat ik naar de toog liep. Eerst verdacht ik hem ervan dat hij een pint van me wilde drinken, maar de man bleek oprecht te zijn en wandelde na zijn compliment weer verlegen weg. "Ik hoop dat je ooit in Nederland komt spelen met zulk materiaal.", mocht ik nog horen terwijl een kaalhoofdige mijnheer met zijn hoofd op de tafel lag te bonken en verontschuldigend opperde dat hij Gent wilde verontschuldigen voor zoveel ( vies woord ).

Met de complimenten van de lui van de bediening, bij de toog, de verlegen Nederlander en de blutsenkloppende bowlingbal was ik een tevreden man. Colette vergezelde me. Ik was zo content dat ik ze een cadeautje geschonken heb voor al het geduld dat ze voor me opbrengt : een frietje met tartaar. Het smaakte me.

Ik moet je nog vertellen over de open repetitie van gisteren in het Cultuurhuis van Diepenbeek maar dat doe ik straks. Iedereen bedankt alvast voor de steun en het gesupporter. Ik wens hier ook Stefan Vandeweyer heel veel succes omdat hij in Hasselt woont en mij zijn stem heeft gegeven hoewel hij vondt dat ik GEEN stand-up bracht. Je hebt dat goed gezien Stefan. Als ik stand-up had moeten brengen was ik niet gekomen want ik kan dat niet. Dat is gewoon te moeilijk voor me. Succes zaterdag en laat ze daar een mik ruiken in die Gentse waterachtige zooi.

Gust